دستورالعمل جدید گزارش حسابرسی و بندهای گزارش حسابرسی که برای صورت های مالی از ابتدای فروردین ۱۴۰۱ باید درنظر گرفته شوند چیست؟ در این مقاله به این دستورالعمل آشنا شده و برخی از بندهای مهم آن را در فرآیند حسابرسی مالیاتی و مالی به شما معرفی می‌کنیم.
آشنایی با دستورالعمل جدید گزارش حسابرسی
دستورالعمل جدید گزارش حسابرسی یکی از منابعی هستند که فعالین این حوزه (جامعه حسابداران و حسابرسان) می توانند از آن به جهت هدایت و راهنمای خدمات خود و مشخص کردن استانداردهای حسابرسی استفاده کنند.
این فایل تحت عنوان “دستورالعمل تهیه و ارائه گزارش حسابرس مستقل” از سوی جامعه حسابداران رسمی ایران در آذرماه سال ۱۴۰۱ منتشر شده است. قابل ذکر است که استفاده از این دستورالعمل برای تمام صورت های مالی که دوره مالی آنها از ۱/۱/۱۴۰۱ هستند، لازم الاجرا تلقی شده است. این منبع دارای ۵۲ بند و ۱۱ نمونه پیوست می باشد. در ادامه دستورالعمل جدید گزارش حسابرسی و بندهای گزارش حسابرسی را در آن مرور می کنیم.
بندهای حسابرسی در دستورالعمل جدید گزارش حسابرسی
برخی از مهم‌ترین بخش ها در دستورالعمل جدید گزارش حسابرسی و بندهای گزارش حسابرسی (بندهای ۶ – ۳۹) عبارتند از:
بند ۷: بخش اظهارنامه گزارش حسابرس باید شامل موارد زیر باشد:
- حسابرسی صورت های مالی انجام شده باشد.
- عناوین صورت‌های مالی حسابرسی شده باشد.
- نام واحد تجاری که در صورت های مالی آن حسابرسی انجام شده است.
- تاریخ و دوره تحت پوشش هریک از صورت‌های مالی.
- اشاره به یادداشت‌های توضیحی صورت‌های مالی داشته باشد که شامل رویه های حسابداری نیز می‌گردد.
بند ۳۵: مسئولیت‌های حسابرس و بازرس قانونی در روند انجام حسابرسی صورت‌های مالی
- تصریح اهداف حسابرس، صدور گزارش حسابرس شامل اظهارنظر وی، کسب اطمینان معقول از اینکه صورت‌های مالی یک مجموعه واحد و عاری از تحریف با اهمیت ناشی از تقلب یا اشتباه است.
- تصریح بالا بودن سطح درستی از اطمینان معقول. توجه کنید که هرچند حسابرسی ممکن است مطابق با استانداردهای حسابرسی انجام شود، می‌توان شاهد عدم کشف همه تحریف‌های با اهمیت در آن نیز بود.
- تصریح این موضوع که تحریف‌ها ناشی از تقلب یا اشتباه می‌باشند. همچنین باید این موضوع بیان شود که تحریف‌ها زمانی با اهمیت تلقی می‌شوند که به طور منطقی باشد. همچنین آنها باید بتوانند در مجموع یا به تنهایی، در تصمیم اقتصادی استفاده کنندگان برمبنای صورت های مالی موثر باشند.
بند ۱۷: حسابرس می تواند اظهارنامه تعدیل نشده (مقبول) ارائه نماید. این کار در زمان استفاده از مبنای حسابداری تداوم فعالیت در تهیه صورت های مالی انجام می شود. همچنین در صورتی که افشای کافی موارد با اهمیت در صورت های مالی صورت گرفته باشد، این اقدام انجام می گردد. در این حالت گزارش حسابرس شامل بخش جداگانه‌ای است که به نام “ابهام با اهمیت ارتباط با تداوم فعالیت” شناخته می شود.
در یادداشت توضیحی برای صورت های مالی که افشای رویداد یا شرایط اصلی پدید آورنده تردیدی عمده دارند، لازم است مباحثی در این بخش بیان شوند. از جمله: توانایی واحد تجاری به ادامه فعالیت و ابهام های مرتبط با آنها، برنامه های مدیران برای مقابله با آن رویدادها، شرایطی که واحد تجاری نتواند بازیافت دارایی و تسویه بدهی ها را در روال عادی عملیات تجاری انجام دهد.
