مبلغ عیدی و پاداش کارمندان
عیدی و پاداش سالانه دو برابر حقوق پایه است، به‌شرطی که از سه‌برابر حداقل حقوق اعلامی وزارت کار بیشتر نشود؛ مثلاً حداقل حقوق کارگران در سال۱۴۰۱، ۴ میلیون و صدهزار تومان بود که سه‌برابر این مبلغ ۱۲میلیون و پانصدهزار تومان می‌شود. حال اگر حقوق پایه شما تا ۶ میلیون و ۲۵۰ هزار تومان باشد، سقف عیدی یعنی ۱۲.۵ میلیون تومان را به‌عنوان عیدی دریافت خواهید کرد. اما اگر حقوق پایۀ شما بیشتر از ۶ میلیون و ۲۵۰ هزارتومان باشد باشد، بیشتر از ۱۲.۵ میلیون تومان عیدی دریافت نخواهید کرد.
این نکته را برای میزان مبلغ عیدی حفظ کنید: «دوبرابر حقوق به‌شرطی که از سه‌برابر حداقل حقوق بیشتر نباشد.»
مالیات عیدی
بر اساس بند ۱۰ ماده ۹۱ قانون مالیاتهای مستقیم: عیدی سالانه یا پاداش آخر سال جمعا معادل یک دوازدهم میزان معافیت مالیاتی موضوع ماده (۸۴) این قانون، معافیت دارد. معافیت سالانه موضوع ماده ۸۴ که در قانون بودجه سال ۱۴۰۱ ذکر شده است، مبلغ ۶۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است که تقسیم بر ۱۲ می شود ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان، پس عیدی به اندازه ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان از مالیات معاف است.
نکته حاضر اهمیت اینکه معمولا ممیزین مالیاتی، محاسبات حقوق را نه به صورت جداگانه، بلکه به صورت کلی انجام میدهند. یعنی کل حقوق و مزایای ابرازی را ملاک قرار میدهند، بعد موارد معاف از مالیات مثل حق ماموریت را خارج و از باقیمانده، مبالغ معافیت(ماده ۸۴ بعلاوه عیدی) را کسر میکنند.
ماخذ عیدی
بر خلاف اینکه خیلی ها فکر میکنند که ماخذ محاسبه عیدی، قانون کار است، اما عیدی خود قانون جداگانه ای تحت ماده واحده مصوب ۱۳۷۰ دارد:
جزئیات متن قانون
قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاههای مشمول قانون کار
ماده واحده – کلیه کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد،به عنوان عیدی و پاداش بپردازند. مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
تبصرها
۱ – مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده‌اند باید به مأخذ شصت روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال، محاسبه‌گردد. مبلغ پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک دوازدهم سقف تعیین شده موضوع ماده واحده این قانون تجاوز نماید.
۲ – در کارگاههایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت می‌نمایند، عرف کارگاه معتبر خواهد بود.
۳ – رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای این قانون در صلاحیت مراجع پیش‌بینی شده در فصل حل اختلافات قانون کار می‌باشد.
۴ – این قانون از تاریخ تصویب لازم‌الاجرا بوده و جایگزین لایحه قانونی تأمین منافع کارگران مشمول قانون سهیم کردن در منافع کارگاههای‌صنعتی و تولیدی مصوب ۱۳۴۱ و لغو قوانین مصوب ۱۳۵۹.۴.۲۳ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران می‌گردد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ ششم اسفند ماه یک هزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای اسلامی‌تصویب و در تاریخ ۱۳۷۰.۱۲.۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی
اگر از یادداشت عیدی و پاداش خوشتان آمد و به حوزه حقوق و دستمزد علاقه مند هستید حتما یادداشتهای مرخصی و اضافه کاری را بخوانید.
