در یادداشت اخناتون فرعون عاشق نکاتی درباره آمونحوتپ چهارم مشاهده می کنید.
آمونحوتپ چهارم در سال ۱۳۸۰ ق م بعد از مرگ پدرش آمونحوتپ سوم فرعون مصر شد.
او به اسم آمونحوتپ چهارم سلطنت را شروع کرد.
بعد از آن دست به اصلاح دین مصری بر اساس پرستش یک خدای اصلی (آتون، خدای آفتاب) زد
و به همین جهت اسم خود را به اخناتون (آتون راضی است) تغییر داد.
دوره او از بزرگترین ادوار هنری مصری است. وی سرودهای حماسی در ستایش آتون تصنیف کرد.
این سروده ها نخستین شرح بلیغ درباره عقیده یکتاپرستی است.
اما ویژگی منحصر به فرد این فرعون که در وسط نمایشنامه رزمی اقتدار و تسلط مصر قدیم،
همچون میان پرده ای از محبت و رأفت به شمار می رود،
عشق به همسر و خانواده است.
اخناتون هفت دختر داشت و هیچ پسری برای او نیامده بود.
با آنکه قانون به وی روا می داشت که از زن دیگری جانشینی برای خود پیدا کند.
به این راه حل رضا نداد و چنان دوست داشت که نسبت به ملکه خود نفرتیتی وفادار بماند.
فرعون عاشق
یکی از زینت آلاتی که از آن زمان به ما رسیده است
وی را به صورتی نشان می دهد که ملکه را در آغوش گرفته است.
نیز به نقاشان و مجسمه سازان اجازه داده بود تا تصویر وی را در ارابه ای نمایش دهند
که به حالت شوخی و تفریح، با زن و دختران خویش در آن نشسته و از کوچه ها می گذرد.
در مجالس رسمی، ملکه پهلوی او می نشست و دست او را به دست می گرفت
و دخترانش در پای تخت به بازی می پرداختند.
زن خود را به عنوان «بانوی خوشبختی خویش و آن که آهنگ او قلب شاه را به شادی می آورد» توصیف کرده است.
هنگامی که می خواست سوگندی یاد کند،
چنین می گفت: به سعادتی که از ملکه و فرزندان او در قلب من ایجاد می شود.
برای اطلاعات بیشتر به جلد اول دایره المعارف فارسی،
به سرپرستی غلامحسین مصاحب، صفحه ۶۹ و فصل هشتم (مصر)
از جلد یکم تاریخ تمدن ویل دورانت (مشرق زمین گاهواره تمدن) مراجعه فرمایید.
یادداشت تاریخچه حسابداری می تواند برای شما جذاب باشد.
